แสงแห่งความทรงจำ: จุดหมายที่คอยนำทางฉันกลับบ้าน

สำหรับฉัน โรงแรมนารายณ์ที่กำลังจะเปลี่ยนโฉมเป็น Hatai แห่งนี้ เป็นเหมือนสัญลักษณ์ของความมั่นคง ความน่าเชื่อถือ และความอบอุ่นของสีลมมาโดยตลอด บ้านหลังแรกของครอบครัวเราก็อยู่ห่างจากที่นี่เพียงไม่กี่ก้าว จนถึงวันนี้เราก็ยังอาศัยอยู่ใกล้ๆมุมถนนนี้ และความทรงจำในวัยเด็กของฉันมากมายก็หยั่งรากลึกอยู่ในสถานที่แห่งนี้

ฉันยังจำรสชาติพิซซ่าชิ้นแรกที่ได้ลิ้มลองที่นั่นได้ดี ตอนอายุห้าขวบ ฉันชอบใช้เวลาหลายชั่วโมงนั่งอยู่ในล็อบบี้โรงแรม ซึมซับบรรยากาศที่คึกคักและเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ผู้คนแวะเวียนเข้าออก ทั้งเพื่อธุรกิจและการพักผ่อน เสียงบทสนทนาของคุณพ่อกับคุณอาเกี่ยวกับการรับลูกค้าจากโรงแรมยังคงก้องอยู่ในความทรงจำ รวมถึงคุณลุงของฉันที่ขับรถผ่านหน้าโรงแรมนี้ทุกวัน ระหว่างทางกลับจากออฟฟิศของเรา

ที่นี่ยังเป็นสถานที่ที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยเสมอ แค่เห็นตัวอาคารเก่าจากระยะไกล ฉันก็รู้ทันทีว่าใกล้จะถึงบ้านแล้ว และแค่ได้เห็นภาพนั้น ก็ทำให้รู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก

ฉันยังจำรสชาติพิซซ่าชิ้นแรกที่ได้ลิ้มลองที่นั่นได้ดี ตอนอายุห้าขวบ ฉันชอบใช้เวลาหลายชั่วโมงนั่งอยู่ในล็อบบี้โรงแรม ซึมซับบรรยากาศที่คึกคักและเต็มไปด้วยชีวิตชีวา ผู้คนแวะเวียนเข้าออก ทั้งเพื่อธุรกิจและการพักผ่อน เสียงบทสนทนาของคุณพ่อกับคุณอาเกี่ยวกับการรับลูกค้าจากโรงแรมยังคงก้องอยู่ในความทรงจำ รวมถึงคุณลุงของฉันที่ขับรถผ่านหน้าโรงแรมนี้ทุกวัน ระหว่างทางกลับจากออฟฟิศของเรา

ที่นี่ยังเป็นสถานที่ที่ทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัยเสมอ แค่เห็นตัวอาคารเก่าจากระยะไกล ฉันก็รู้ทันทีว่าใกล้จะถึงบ้านแล้ว และแค่ได้เห็นภาพนั้น ก็ทำให้รู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก

ตอนที่ฉันได้ยินข่าวเรื่องการพัฒนาใหม่ ใจฉันหายวาบ
การได้อ่านข่าวนั้นทำให้รู้สึกเศร้าและเหมือนสูญเสียอะไรบางอย่าง เพราะรู้ว่าส่วนหนึ่งของวัยเด็กอาจจะหายไป แค่คิดว่าตึกที่คุ้นตานั้นจะไม่อยู่ตรงนั้นอีกแล้ว ก็รู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก

แต่แล้วความรู้สึกอุ่นใจก็ค่อยๆ กลับมา เมื่อรู้ว่า ‘Hatai’ ยังคงอยู่ในมือของทีมเดิม และกำลังกำลังพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น มันทำให้ฉันนึกขึ้นได้ว่า แม้การเปลี่ยนแปลงจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่หัวใจของสถานที่หนึ่ง และเรื่องราวที่มันเคยเป็น ยังสามารถดำรงอยู่ต่อไปได้

— คุณไพลิน จิตรประเสริฐสุข, นักข่าวอิสระ