พวกเราขายกาแฟอยู่ข้างๆ โรงแรมนารายณ์เดิมมาตั้งแต่ปี 2545 ตลอดเวลาหลายปี เราเห็นนารายณ์ตั้งตระหง่านอย่างมั่นคง จนถึงวันที่ถูกรื้อถอนลง
สิ่งที่เราจดจำได้ไม่เคยลืม คือความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของโรงแรมที่มีต่อชุมชนโดยรอบ
ผู้คนที่อาศัยอยู่ใกล้เคียง รวมถึงพ่อค้าแม่ค้ารายเล็กอย่างเรา ได้รับการต้อนรับให้เข้าไปพักพิงในโรงแรมยามจำเป็น ซึ่งเป็นน้ำใจที่หาได้ยากในเมืองแบบนี้ แขกของโรงแรมก็มักแวะเวียนมาซื้อกาแฟที่รถเข็นเล็กๆ ของเรา บางคนกลายเป็นลูกค้าประจำที่กลับมาเยี่ยมทุกครั้งเมื่อมาที่กรุงเทพฯ แม้แต่พนักงานโรงแรมเองก็เป็นขาประจำของเรา เป็นมิตร อบอุ่น และให้กำลังใจเสมอ
เราชื่นชมครอบครัวผู้ก่อตั้งโรงแรมมาโดยตลอดในความมีน้ำใจและความเรียบง่าย เจ้าของโรงแรมมักจะเดินมาซื้อกาแฟจากเราด้วยรอยยิ้มที่เป็นมิตร และบางครั้งก็เชิญเราให้นำรถเข็นเข้าไปให้บริการเครื่องดื่มในงานต่างๆ ที่จัดในโรงแรม
สิ่งเหล่านี้มีความหมายกับเรามาก เพราะเราไม่ได้รู้สึกว่าเป็นแค่พ่อค้าแม่ค้า แต่เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนนี้จริง ๆ
สีลมมีเสน่ห์เฉพาะตัว และเราได้เห็นความเปลี่ยนแปลงมากมายตลอดหลายสิบปีที่ผ่านมา แม้ว่าเราจะอาศัยอยู่ไกล และต้องตื่นเช้ามากทุกวัน เพื่อมาเปิดร้าน แต่เราก็ยังเลือกกลับมายืนอยู่ตรงจุดเดิมนี้ เพราะรู้สึกผูกพันกับกับที่นี่ มันไม่ใช่แค่ที่ขายกาแฟ แต่มันคือที่ที่เรารู้สึกว่าเป็น “บ้าน”
ตอนนี้ เมื่อเราได้เห็นโครงการ Hatai เริ่มเป็นรูปเป็นร่าง เรารู้สึกตื่นเต้นมาก รู้สึกทึ่งตอนเห็นภาพเรนเดอร์ครั้งแรก ทั้งทันสมัย น่าดึงดูด และเต็มไปด้วยพลัง เราภูมิใจที่ยังได้เป็นส่วนหนึ่งของสีลม และตั้งตารอดูว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
— ร้านกาแฟป้ารินทร์